روابط بینامتنی اشعار ناصیف یازجی با اشعار متنبی

چکیده «تناص»، یک مفهوم هنری بر مبنای زیبا شناختی است که همواره در پی ارزش بخشیدن به متن از جنبه های محتوایی و هنری می باشد که اخیراً در پژوهش های غربی و عربی حضوری پررنگ داشته است. این اصطلاح نقدی، درواقع عصاره ای از چند متون می باشد که با اسلوبی جدید و در قالبی نوین پا به عرصه وجود نهاده است. لذا بررسی این پدیده در اشعار و متون شاعران و نویسندگان در دوره-های مختلف ادبی قابل تأمل است. ناصیف یازجی، شاعر عصر نهضت، به دلیل اثرپذیری از کتب مقدس اسلام و مسیحیت و اشعار شاعران پیشین، نه تنها انواع و اشکال تناص در اشعارش به کار گرفته شده، بلکه منابع و مصادر تناص نیز دراشعارش متنوع است. از جمله مهم ترین این منابع، اشعار متنبی، شاعر بزرگ عباسی است که هم در معانی و الفاظ و هم در اسلوب شعری بسیار از او متاثر گشته است. در پایان نامه حاضر درصدد آنیم تا به بررسی و مقایسه اشعار متنبی و ناصیف یازجی در قالب این نظریه نقدی بپردازیم و انواع مصادیق تناص- اقتباسی، امتصاصی و اسلوبی- به کارگرفته شده در اشعار یازجی با اشعار متنبی را یافته و با ذکر نمونه های شعری مورد تحلیل قرار دهیم. بدین ترتیب می توان به میزان اثرپذیری این شاعر معاصرعرب از اشعار متنبی پی برد.